Rozluźnienie

Niedawno ponownie chwyciłem za kije golfowe. Z powodu różnych, większych i mniejszych niedogodności przez kilka miesięcy nie chodziłem na pole golfowe, ale mimo wszystko, dzięki moim zdolnościom motorycznym, udało mi się zachować dotychczasową formę.

​

Po długiej przerwie od gry w golfa postanowiłem skupić się na rozluźnieniu mięśni i swobodnym ruchu, ale ku mojemu zdziwieniu, grało mi się znacznie lepiej niż w okresie, gdy grałem regularnie! Zaskoczyło mnie, że udało mi się uderzyć piłkę driverem na odległość 205 metrów, podczas gdy wcześniej nie mogłem przekroczyć 200 metrów!

​

Kluczem do sukcesu okazało się rozluźnienie. Wcześniej, chcąc uderzyć piłkę jak najdalej, napinałem całe ciało. Często słyszałem, że w golfa należy grać z rozluźnionymi mięśniami, wykorzystując siłę bioder, więc postanowiłem spróbować tego podejścia. I to zadziałało – piłka zaczęła lecieć prosto i daleko.

​

Podobnie jest w pracy – zbytnie napięcie i skupienie na perfekcji może doprowadzić do porażki. Dążenie do idealnego rozwiązania może w pewnym momencie doprowadzić do wypalenia zawodowego, a porównywanie się do współpracowników, którzy wydają się mniej się angażować, może prowadzić do frustracji i konfliktów. W efekcie możemy stać się jeszcze bardziej spięci i nie wykorzystać w pełni naszego potencjału.

​

Co więcej, jeśli włożymy w coś mnóstwo wysiłku, a wynik nie będzie satysfakcjonujący – na przykład, jeśli po wielu godzinach pracy nad ofertą, nie uda nam się jej sprzedać – możemy odczuwać ogromny stres i rozczarowanie.

​

Byłoby wspaniale, gdybyśmy mogli określić optymalny poziom wysiłku w procentach… Ale i tak każdy z nas intuicyjnie czuje, jak bardzo się angażuje.

​

Podczas długiego biegu, odczuwamy, kiedy przekraczamy swoje możliwości. Podobnie w pracy – jeśli czujemy, że jesteśmy przepracowani, warto zrobić sobie przerwę. Podobnie jak w wyścigach samochodowych, kiedy samochód się przegrzeje, trzeba zjechać na pit stop, tak i my powinniśmy czasami skorzystać z chwili odpoczynku.