Lekcje od 페이커 (Faker), Króla League of Legends

Pod koniec ubiegłego roku, podczas finału League of Legends World Championship (Mistrzostwa Świata w Lidze Legend), który odbył się w Seulu, drużyna T1 odniosła zwycięstwo. Dzięki temu T1 osiągnęło imponujący wynik – cztery tytuły mistrzowskie w Mistrzostwach Świata. Kluczową postacią w tym sukcesie jest Faker.

Faker, pomimo młodego wieku, osiągnął już wiele i jest żywą legendą w świecie League of Legends. Stał się najlepszym esportowcem, posiadającym bogactwo i sławę. Zazwyczaj osoby, które osiągają szczyt, stają się zarozumiałe lub popadają w rutynę, ale Faker nie jest taki. Przeciwnie, jest niezwykle skromny, co przypomina przysłowie „Im bardziej dojrzewa kłos, tym bardziej się schyla”. Uczę się od niego naprawdę wielu rzeczy.

1. Faker może pochwalić się imponującym dorobkiem: 4 tytuły mistrzowskie w Mistrzostwach Świata, 10 tytułów mistrzowskich w koreańskiej Lidze Legend, 2 tytuły mistrzowskie MSI oraz złoty medal na Azjatyckich Igrzyskach. A ma zaledwie 28 lat. Choć jego pensja nie została ujawniona, z pewnością należy do najwyższych w branży.

2. Faker nadal twierdzi, że gra i League of Legends sprawiają mu radość. Mimo 10 lat gry jako zawodnik League of Legends, nadal czerpie przyjemność z gry i nadal jest świetny w tym, co robi.

3. Choć gra może się znudzić, a rywalizacja może być męcząca, on wyraża wdzięczność. Niedawno po meczu z drużyną KT, świętując 100. mecz z Bdd i Deft, powiedział, że jest wdzięczny za możliwość rozegrania 100 meczów z tymi zawodnikami. Dodatkowo, podkreślił, że kiedyś grał tylko po to, by wygrywać, a teraz czuje wdzięczność za to, że może nadal być zawodnikiem.

4. Komentator League of Legends, CloudTemplar (zwany także Cltem), powiedział o Fakerze: „Bycie numerem jeden jest trudne, ale jeszcze trudniejsze jest utrzymanie tej pozycji. Jeszcze trudniej jest odzyskać ją po utracie”. Faker miał swoje szczytowe momenty, przechodził też przez okresy słabszej formy, ale powrócił na szczyt i odzyskał swoją pozycję.

Chociaż jest ode mnie młodszy, uczę się od niego bardzo wiele. W pracy otrzymywałem wiele pochwał i uznania, ale czasem to działało na moją niekorzyść. Myślałem sobie: „Przecież ja najlepiej to rozumiem i znam, dlaczego mnie nie słuchają?”, co było przejawem arogancji. Egoistyczne myślenie doprowadzało do sytuacji, w których nie mogłem w pełni wykorzystać swojego potencjału.

Poza tym, zamiast czuć wdzięczność za możliwość pracy, byłem niezadowolony z tego, że muszę w tym miejscu pracować. Ja też powinienem się starać i wytrwale znosić trudności, ale często mi tego brakowało.

W momencie, gdy muszę objąć nowe stanowisko i iść do przodu, patrząc na przykład Fackera, postanawiam, że będę ciężko pracował i wytrwale się starał. Teraz jestem niedoskonały, więc muszę się uczyć i pracować, gdy osiągnę szczyt, również będę się uczył i zachowam skromność, a także będę wdzięczny za wszystko, co mnie spotyka.