[Ekohoon] Sahip olduklarına şükretmek_Neden bende bu var?

Hayatımızda uzun zamandır ‘şikâyet’ yerleşmiş durumda. Neden bunun yok, neden bu eksik, neden hayatım böyle diye, birçok şikâyet dolu.

Bir noktada, hayatımızdan ‘şükran’ kayboldu. Çevreme baktığımda sahip olduğum şeyler var ama onlara şükretmiyorum. Ben, inandığım bir varlık olduğundan dolayı, O’na şükretmeye çalışıyorum. Ama zor. Tanrı’ya inanıyor olsanız bile, şükretmek kolay değil. İnsanlar çabuk unutan cahil ve zayıf varlıklardır.

Yürüyüş yaparken böyle bir düşünceye kapıldım. ‘Neden bunun yok?’ diye sormak yerine, ‘Neden bunun var?’ diye soruyorum. Böyle olunca şükran dolu olabiliyor. Sürekli olarak ‘Neden evim yok, arabam yok, param yok, para kazanamıyorum’ diye odaklanırsak, ilerleyemeyiz. Sadece zorlanırız.

‘Neden böyle bir hastalığım var, neden bu sorun var?’ diye sormak yerine, olumlu açıdan soruyorum. Örneğin, arabam varsa, ‘Neden bana böyle bir araba var, arabam olduğu için çok şükür’ diye düşünüyorum. Arabam olduğu için böyle düşünebilirim ama araba sahibi olarak doğmadığım için bu konuda şükredebilirim.

‘Neden bana böyle iyi bir eş var, neden böyle bir sesim var, neden çalışabileceğim bir işim ve arkadaşlarım var, neden her ay param giriyor, neden sağlıklı bacaklarım var ve iyi yürüyebiliyorum’ gibi.

Sahip olduklarıma odaklanıp, onlara şükrederek dirençliliği kazanabiliriz. Şükranla kalbimizi arındırıp, yeni güç alarak ilerleyeceğiz. Herkesin böyle olmasını diliyorum.