Son zamanlarda Şuka Dünyası'nda yayınlanan aileyle ilgili içerikleri izlerken kendimi yeniden sorgulamalıyım diye düşündüm. Değer yargıları kişiden kişiye değişebilir, ancak bu konuyu göz ardı etmemeliyiz.

Korelilerin evdeki yaşamlarını bile “iş” olarak gördükleri söyleniyor. Bu nedenle “ev işi” olarak adlandırıyoruz. Ayrıca Korelilerin evde aileleriyle iyi bir ilişki kurmaları ve zaman geçirmeleri yüksek memnuniyet sağlamıyor. Aileyle ilgili her şey artık yavaş yavaş tüketicilik ürünü haline geldi.

ABD MLB Chicago White Sox'ta oynayan Adam Laroche'nin oğlu sık sık babasının çalıştığı soyunma odasına girmeye başlayınca takım bu durumu yasakladı. Laroche, bu nedenle "#FamilyFirst" etiketiyle birlikte emeklilik ilan etti. 15.5 milyar wonluk maaşını bile reddederek ailesini seçti.

Parayı neden kazandığımızı bir kez daha düşünmeye başlıyoruz. Başkalarına havalı, harika, üstün biriymiş gibi görünmeye çalışıyor olabilir miyiz? Evet, Kore'de bir Mercedes Maybach'e binip şeridi değiştirirsen, çoğunlukla arkadaki araç yol veriyor. Ya da yanından geçenler bu tür arabaları görüp kıskanıyor. Ben de öyle.

Ancak yaşamımızda en önemli olan ailemiz yoksa bu mutluluk ve memnuniyeti nasıl sağlayabilir? Daha az para kazanmış olsak bile değer verdiğimiz insanlarla birlikte yaşayabilmek mutluluktur. Onlarla değerli zaman geçirmek için bugün de çok çalışıyoruz.

LinkedIn'in marka itibarı birincisi Justin Welsh, haftada dört gün, günde beş saatten az çalışma rutini oluşturduğunu söylüyor. İş saatleri dışında tüm zamanını ailesine ve kendine ayırıyor.

Dün babam ve ağabeyimin doğum günleri aynı güne denk geldi ve ben tüm yemek ve pasta masraflarını karşıladım. Çok mutluydum. Ben de ailem için futbol yorumculuğunu bıraktığıma göre, bugün de ailem için çalışmaya devam edeceğim.